Home

“Let It Wash Over” an Exhibition by Tunlaya Dunn ช่วงปลายปี 2024 ตุลยาต้องเข้าออกโรงพยาบาลเพื่อคอยดูอาการของแม่ที่กำลังเข้ารับการรักษาโรคมะเร็งเป็นว่าเล่น การได้เห็นแม่ที่ไม่ได้แข็งแรงเหมือนแต่ก่อน และความเปลี่ยนแปลงต่างๆ จากอาการที่ทรุดลงทำให้เธอได้มีเวลาเตรียมใจอยู่พักใหญ่ แต่นั่นก็เทียบกับวันที่แม่จากไปจริงๆ ไม่ได้เลย รอยร้าวที่มีอยู่แล้วในมหาสมุทรอันเงียบงันเริ่มเคลื่อนตัว ความรู้สึกของเธอเองที่ต้องสูญเสียคนใกล้ตัวที่สุดในชีวิตเป็นครั้งแรก ทวีคูณกำลังแรงขึ้นด้วยความรู้สึกของคนรอบข้างของแม่ที่โทรมาร้องไห้กับเธอในฐานะลูกของคนที่พวกเขารัก ตุลยาไม่ได้เข้มแข็งแบบที่คนอื่นคิด ที่เธอไม่ได้ร้องไห้หรือแสดงออกซึ่งหัวใจที่แตกสลายที่งานศพ เป็นเพราะเธอพยายามกักเก็บความรู้สึกที่แท้จริงไว้ และรวบรวมสติเพื่อรับมือกับสถานการณ์และเรื่องต่างๆ ที่ต้องสะสาง การที่ไม่สามารถปล่อยให้ตัวเองรู้สึกได้อย่างเต็มที่ คงคล้ายกับการพยายามผลักคลื่นแต่ละลูกกลับลงไป และแรงสั่นสะเทือนที่โลกเหนือผิวน้ำคงไม่ทันสังเกตนี้ ก็เกิดเป็นคลื่นใต้น้ำของการเปลี่ยนแปลง สะสมกันจนจะกลายเป็นคลื่นลูกใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ...